Dit jaar afgesproken om een dagje eerder weg te gaan, zodat we o.a. de officiële opening van de Sneekweek bij konden wonen.
Om 11.00 uur was iedereen op het clubhuis aanwezig (De hoofdrolspelers in dit verhaal zijn: Aranka, Bas, Chris, Corina, David, Ivan, Marijke, Mark, Ruurd en ik) en werden de auto’s ingepakt. Voor het eerst konden we zelf voor het vervoer zorgen en waren we niet afhankelijk van behulpzame ouders. Om 11.45 uur reden we met 2 auto’s eerst nog langs mijn huis, omdat ik m’n schoenen vergeten was mee te nemen (foutje!). De auto van Ruurd reed de toeristische route, want hij zou Chris ophalen die nog tot 12.00 uur in Den Haag moest werken. De auto’s van Aranka en Bas reden in colonne naar een wegrestaurant bij Almere om daar op Ruurd te wachten voor de gezamenlijke koffie. Alleen Ruurd dacht: “Ik heb nu Den Haag gezien, dan gaan we Amsterdam ook bekijken!” (Hij nam de verkeerde kant van de ring). Na de koffie in 1 keer doorgereden naar Snake (ik sliep).
Op hetzelfde terrein als 3 jaar geleden de spullen uit de auto’s gehaald (was volgens Mark niet nodig; hadden we de hele week nog de tijd voor, zo vond hij!) en de tenten opgezet, aangezien we pas zaterdags over de boten konden beschikken. Iedereen deed daarna z’n eigen ding, tot het eten (Hete bliksem; een duidelijke favoriet van Ruurd). Na de afwas was het omkleden, omdat we naar de stad zouden gaan.
Eerst op het terrasje gezeten en vervolgens gevlucht, nadat we werden weggeblazen door een of andere verschrikkelijke blaaskapel. Naar de Waterpoort gelopen om de officiële opening van de Sneekweek bij te wonen (een tocht waarbij alle deelnemende bootklasses feestelijk versierd met lampen of vlaggetjes door de grachten voeren). Het kon David allemaal weinig boeien, en werd wel héél erg recalcitrant (Chapeau! Magnifiek! Prachtig!). Aansluitend vuurwerk was mooier dan we in Delft ooit hebben mogen aanschouwen. Daarna wij naar de kermis, waar alles errûg goedkoop bleek te zijn. Uiteindelijk zouden we naar de plaatselijke disco (Close-up) gaan, maar eerst moesten we nog naar de auto voor een tas en schoenen (waar we het niet verder over gaan hebben!). Terug bij de disco bleek het wel erg druk en vereerden we de snackbar van Sneek wél met een bezoek. Daarna met een biertje/frisje bij het kampvuur voor onze eigen tent gezeten. Ik heb dat al niet meer gemerkt. Ik was al op weg naar een ver, maar “dun” melkwegstelsel.