eelco/ juli 7, 2000/ waterscouts

Laten we beginnen bij het begin…..

Na al de festiviteiten rond de nieuwe eeuw begon het zo langzamerhand tijd te worden om aan het zomerkamp te gaan werken. Al snel werd de eerste vergadering belegd. Dit wordt altijd in ontspannen sfeer gedaan, ditmaal was het bij Anne thuis. Een van de eerste dingen die altijd moeten worden vastgesteld is het thema. Helaas kwamen we (Anne en ik) er niet echt uit dus hebben we vast een opzet gemaakt voor het draaiboek. In de tijd daarna werd het kampterrein vastgelegd en de begroting opgesteld. Toen gebeurde er een tijd niets totdat…. Oh jee nog maar een maand en dan gaan we op kamp! Snel moesten de draaiboeken worden uitgetiept, vergaderingen over wie er als extra staf mee zou gaan, dingen worden geregeld voor het slepen van de boten. Dat waren een paar drukke weekjes! Gelukkig konden we bij een heleboel dingen op onze ervaring terugvallen dus kwam het allemaal nog goed. Besloten was inmiddels dat Ruurd onze kookstaf ging worden en dat Corina, die vanaf april met ons meedraait, ons team kwam versterken.

Het weekend voor het zomerkamp was er geen opkomst voor de zeeverkenners. Dit gaf de leiding de kans spullen klaar te zetten en dingen voor het kamp te doen. Dit hield vooral veel kreabea-en in. Dit weekend werd ook duidelijk dat de wilde vaart gezellig met ons mee zou gaan, we vonden allemaal dat dat voor allebei de groepen veel gezelliger was. In de laatste week was het uiteraard nog even stressen om de dingen op tijd af te krijgen maar dat is gelukkig allemaal goed gekomen.

Vrijdag 7 juli

Anne en Bas laden de vrachtauto in op de dillenburg, Ik vaar om 17:30 met corina en de wilde vaart weg vanuit het kruithuis om naar Vlaardingen te varen. Nadat we na even te moeten hebben gewacht door de brug (nou ja dat is een groot woord voor dat speelgoeddingetje met afstandsbediening!) in Den Hoorn zijn gevaren komen we om ongeveer half acht bij de nieuwe brug in schipluiden (ook met afstandsbediening). Na een kwartier wachten krijg ik het idee dat de brug niet meer open gaat maar dan hoor ik plots de slagbomen naar beneden gaan. Gelukkig zijn we nog op tijd voor de andere brug in schipluiden (waar je de brugwachter uit de kroeg moet trekken), en zo varen we om acht uur richting Vlaardingen. Onderweg pikken we nog even de wv boot op en na een vlotte reis zijn we aangekomen bij de binnensluis van Vlaardingen. Deze gaat geheel automatisch na inworp van een vijf-gulden munt. Dit had ik nog nooit gezien! Het was een hele grappige ervaring. Om half elf zijn we op onze overnachtingsplaats voor de buitensluis. Vlaardingen ziet er op een vrijdagavond helemaal niet verkeerd uit, maar wanneer alles nachtklaar is hebben we toch geen fut meer om te gaan kijken. Na wat chips en fris op de steiger duiken we onder onze dektenten en gaan slapen.

Zaterdag 8 juli

We hadden besloten om om half acht op te staan, en dat deden we ook. Ik had de avond ervoor al gezien dat de sluis niet open was terwijl Philip had gezegd dat deze continue draaide. Om acht uur stonden de lichten nog steeds op dubbel rood en ik begon me een beetje zorgen te maken (zou het te maken hebben met dat vlot van ter land ter zee en in de lucht?!). Om half negen waren we klaar en juist op dat moment klinkt er een stem door de speaker: “Goedemorgen, wat zijn de plannen”. “Nou wij willen door de sluis!” “De sluis draait vandaag niet, maar als jullie snel zijn schut ik jullie nog wel even.” Nou daar hadden we weer mooi mazzel mee. Om negen uur kwam de sleper van de groep die ons naar het kampterrein zou slepen. Na een goed half uur waren we de waterweg overgestoken en een stukje oude maas en lagen we al in de sluis naar Brielle. Het water was rustig dus er was weinig spanning. Ondertussen hadden Bas en Ruurd zich verslapen op het kruithuis en stond Anne voor niets te wachten bij haar flat. Gelukkig waren ze niet veel later dan gepland op het kampterrein en kwam ook de vrachtwagen lekker op tijd. Snel uitladen dus en alvast het terrein opbouwen. Om twaalf uur kwamen we met de sleep aan op het terrein en kort daarna begon het te regenen (het zou de eerste van velen worden). Nadat het kampterrein op orde was kwamen de kinderen binnendruppelen. Toen eindelijk om half vier ook Joost aankwam (hij was verdwaald) konden de tentjes worden opgezet en ingeruimd. Na een simpele doch lekkere maaltijd klaargemaakt door Ruurd werd het tijd het kamp te openen, thema bekend te maken en de kampregels te vertellen. ’s Avonds kon er nog even worden vrij gezeild, en daarna was er een kampvuurtje.

Zondag 9 juli

Op het ochtendprogramma staat T-shirts en vlaggen maken. De T-shirts werden geverfd en beschreven en elke bak kreeg een vlag die mocht worden beschilderd. Net na het maken van de shirts begon het (weer) te regenen, zodat het middagprogramma een uur werd uitgesteld. Toen het weer een beetje opknapte gingen alle niet bootsen en kwartieren zeilen om zo de achterblijvers de kans te geven de kampdoop voor te bereiden. Na twee uurtjes zeilen worden de dopelingen geblinddoekt aan wal gezet om hun dooproute te ondergaan. Nadat ze flink zijn ingesmeerd met modder en ander niet prettig voelende vloeistoffen worden ze langs de waterkant gezet om Neptunis (in geheel nieuw kostuum) aan te horen. Een voor een moeten de dopelingen op een luchtbedje naar Neptunis zwemmen om aldaar zijn voeten (besmeurd met pindakaas) te zoenen, een doopnaam te krijgen en een hapje van het dooppapje te nemen. Nadat alle dopelingen zijn gedoopt zwaaien we Neptunis vaarwel en gaat iedereen doppelen (wassen met doppeldouche dus!) De rest van de middag wordt er opgeruimd en gerelaxed. Omdat het ernaar uit ziet dat het de hele week nog slecht weer gaat blijven wordt besloten om de grote circustent van de Dillenburg te halen en deze midden op ons terrein op te zetten. Voor het avondeten moet er een spel worden gespeeld in de vorm van een kwartetspel. Er zijn verschillende menu’s en het doel is om een menu bij elkaar te spelen dat je lekker vindt. Dit jaar is de wraak van de leiding zoet als we als eerst ons menu hebben (het verassingsmenu!) wat ons vorig jaar niet lukte. Helaas is het verassingsmenu dit jaar geen hete bliksem maar toch nog steeds lekker: bami met sate en kroepoek. ’s Avonds staat er een vikinggevecht (bommenwerp-spel) op het programma. De wilde vaart is de vijand en iedereen speelt lekker mee. Ondertussen wordt de circustent opgezet. Tegen de tijd dat de kinderen naar bed gaan (half elf) begint het te regenen, wat op zich best prettig is.

Maandag 10 juli

We hadden besloten om om half acht op te staan maar het regent dus we doen het een uurtje later. Na het ontbijt gaan we Anne’s favoriete onderdeel van het kamp doen: Het postenspel. Er staan weer lekkere oubollige spelletjes op het programma maar iedereen kan zich wel vermaken. Zo wordt er blikgeworpen, eiergelopen, watervaten gegvuld, hoefijzer geworpen, geskippybalt en gepictionairyt. Na de lunch gaan we weer kreabea-en! Dit keer moet er van de boot een echt vikingschip gemaakt worden. Na veel geknutsel en gepruts is om half vijf de vlootschouw en worden de punten gegeven. Na de aanwijzing dat ze met een ra-zeil alleen maar voor de wind kunnen varen en dus terug moeten roeien, komen drie boten terug. De 1080 weigert echter enige inspanning en drijft steeds verder af. Nadat Jeffrey van de wv door Philip is afgezet op de 1080 lukt het ze eindelijk om terug te komen. Door dit gehannes loopt het avondprogramma (watertikkertje) in de soep.

Dinsdag 11 juli

Het is een hopeloze dag. Het regent continu en bovendien waait het windkracht 7. Ik ben vanacht om 4:00 samen met philip en Ruurd uit bed gegaan om de kookluifels neer te halen voor de storm. Er wordt besloten om de trektocht af te lassen. Dat is heel jammer want daar had ik heel veel tijd ingestoken. Bovendien is de trektocht cruciaal voor het thema dat nu ook in het water dreigt te lopen. Er wordt besloten wanneer het enigszins opknapt met de bootsen en kwartieren o.l.v. Bas en ik te gaan zeilen (gereefd). Na een uurtje is het wel weer welletjes en gaan we lunchen. Philip pakt na de lunch nog een tweede lading zeeverkenners om te gaan zeilen. ’s Middags als het inmiddels weer een beetje droog is gaan we op vraag van de verkenners levend stratego spelen. Dit wordt voor het eerst sinds jaren weer eens fanatiek gespeeld. Ondanks dat er geen trektocht is eten we toch hete bliksem. Iedereen vindt het lekker en de hele pan gaat op. ’s Avonds heeft het volgens mij nog meer geregend, ik weet het eigenlijk niet meer. We hebben nog wat kleine spelletjes gedaan en om half elf begint het nachtspel: smokkelspel. Onverwacht is de 1080 heel erg fanatiek en weet een heleboel smokkelwaar over te brengen.

Woensdag 12 juli

Eindelijk! Het is mooi weer! We hebben besloten om ‘s ochtends de zeilquiz te doen, die eigenlijk dinsdagochtend op het programma stond, en ’s middags naar Brielle te gaan zoals gepland, om te fourageren en in te kopen voor de gouden pollepel. De zeilquiz is erg spannend als de 334 die op kop ligt een vraag fout beantwoord en dus een rondje extra moet varen. Hierdoor wint de 678. Als de boten gefinisht zijn mogen ze doorvaren naar Brielle. Dit duurt bij de 1080 nog wel even omdat het zeilen hun niet erg goed vergaat (ondanks vele aanwijzingen). De hele middag lekker in Brielle rondgelopen en om vier uur terug naar het kampterrein voor de voorbereidingen van de gouden pollepel. Wanneer de bonnetjes worden ingeleverd wordt al snel duidelijk dat kooktent 2 niet lekker eet aangezien ze meer dan de helft van het budget teruggeven. De leiding dobbelt om wie waar mag eten en hoera ik tref het eens een keertje want ik mag met Corina bij de meiden gaan eten (altijd garant voor een goede maaltijd). Ik eet zeilbootjes van komkommer met kruidenkaas, stokbrood, pasta, en yoghurt met vruchten toe. Na het eten wanneer iedereen aan het opruimen is wordt er besloten wie de gouden pollepel heeft gewonnen. Het is duidelijk dat Bas en Ruurd het niet getroffen hebben bij kookluifel 2, dus die vallen af. Anne en Philip hebben echter wel heel lekker gegeten en er wordt besloten om niet de dames maar kookluifel 1 de gouden pollepel te geven. ’s Avonds wordt er nog een kampvuurtje gestookt maar er is geen tijd meer om een potje hints te spelen. Vanavond is ook Joost naar huis gegaan omdat hij teveel last had van heimwee. De 742 wordt opgedeeld in de andere bakken.

Donderdag 13 juli

Volgens mij was er weer een hoop regen want de hele planning is niet doorgegaan. ’s Ochtends hebben we het ballonprikspel gedaan. Er stond maar net genoeg wind en we moesten de kinderen extra aanmoedigen om het spel helemaal uit te spelen. ’s Middags hebben we een zeilwedstrijd gehouden. Philip is aan boord gegaan bij de 1080 in de hoop ze nog enig zeiltechniek bij te brengen. Als hij terug komt ziet hij in dat het een hopeloze missie wordt. ’s Avonds wordt er op veler verzoek nog een keertje levend stratego gespeeld, ditmaal doet David, die ook even langskwam, ook mee. Niet iedereen kan zijn manier van spelen waarderen maar goed.Daarna gaat iedereen weer eens lekker vroeg naar bed.

Vrijdag 14 juli

Ach ja zelfs de regen went op een gegeven moment wel. Weer een uurtje later opgestaan maar dan is het ook wel droog. ’s Ochtends wordt er verplicht vrijgezeild. Na de lunch hebben we nog een groot spel van de dag ervoor staan: Het vikingen handelsspel. Hierbij moeten de boten bij posten aandelen kopen en verkopen om zoveel mogelijk winst te maken. Na een kleine aanpassing van de tijd loopt het spel perfect. Dit is het laatste spel waarbij punten voor de kampwinpel te verkrijgen zijn en er kunnen nog twee bakken winnen. Na het spel blijkt dat de 678 het spel en ook de kampwinpel gewonnen heeft. Vanavond eten we pannenkoeken. Voor het stafteam zijn er een beetje weinig en kookluifel 1 maakt er een ontzettende bende van. Na het eten worden de kampkisten schoongemaakt en ingeruimd. Als dat gebeurt is wordt het vuur opgebouwd voor de bonte avond. 1 bak heeft geen stukje wat een beetje jammer is. Het stafteam doet de jaarlijkse modeshow van alle kleren van de waslijn. Daarna wordt er nog wat gezongen en gesocioot en is het alweer tijd om naar bed te gaan.

Zaterdag 15 juli

Wij staan wat eerder op om alvast wat spullen op te ruimen en het lopend buffet klaar te zetten. Als de kinderen worden gewekt moeten ze hun spullen inpakken en de tenten afbreken. Dit verloopt heel vlotjes en rond elf uur zijn we wel klaar. Om half twaalf wordt het kamp officieel gesloten en wordt er een groepsfoto gemaakt. Om twaalf uur vertrek ik met de bootsen en kwartieren en wv om de boten naar Delft te varen. We hebben besloten om via Rotterdam terug te varen vanwege de sluistijden. Als we om drie uur door de sluis zijn en de oude maas op varen is het water flink ruw. Het is stroom tegen en wind tegen en er vaart een hoop grote vaart. Iedereen is blij dat ie z’n reddingsvestje aan heeft! Het duurt allemaal best lang maar als we de bocht om gaan de nieuwe waterweg op merk je dat we stroom mee hebben. We krijgen nog een mooi schouwspel te zien als een enorm containerschip van NedLloyd van zee binnen komt varen en door twee slepers wordt opgepikt. We zijn om vijf uur bij de sluis in Rotterdam waar ik onze slepers bedank en betaal. Het duurt nog behoorlijk lang voordat we geschut zijn maar om zes uur kan iedereen naar huis bellen dat ze er over twee uur zullen zijn. Het laatste stukje op de buitenboord gaat niet echt snel maar Delft begint al snel in zicht te komen. Kwart over acht komen we aan op het kruithuis. Daar blijkt dat we niet meer gaan Grieken (traditie) want door een communicatiefout dachten ze dat we in Rotterdam al wat gegeten hadden. Na het opruimen nog even lekker nagepraat op het enorm opgeknapte kruithuis (wat je in een week al niet kandoen zeg!). Daarna was het weer naar huisje en naar bedje met een voldaan (maar nat) gevoel.