We speelden een spel dat de professor een formule was kwijtgeraakt. We moesten spellen gaan spelen bij posten en daar stonden mensen die legden ons het spel uit en als we het spel hadden gehaald dan kregen we een tip. En die tip was iets om te helpen met het vinden wie de dief van de formule was. We deden een spel dat een meneer drie dieren in z’n hoofd had op een bepaalde volgorde. We mochten telkens drie dieren neerleggen en dan zei hij hoeveel er helemaal goed waren of dat het dier goed was, maar de verkeerde plek en dan mocht de volgende en als je het helemaal goed had geraden dan kreeg je een tip. En we deden ook nog andere spellen.
Aan het eind mocht iedereen zeggen wie hij dacht dat de dader was.
Het verhaal was dus dat een schoonmaker een schilderij ging afstoffen en toen ging hij voor de tweede keer die week dat ging doen zag hij de professor iets in de kluis stoppen en daarna hoorde hij nog iets van de professor over een formule om iets te laten smelten. Toen praatte hij daar met iemand anders over en Snelle Harrie ving wat van dat gesprek op en die wou wel wat geld verdienen met die formule dus die had ‘m gestolen en verkocht ‘m aan iemand anders en die verkocht ‘m weer aan iemand anders en die had een knuffelwinkel en die liet daar heel veel knuffels van een andere knuffelwinkel mee smelten zodat iedereen voor knuffels bij hem kwam en de grootste schurk was dus Snelle Harrie.
Aan het eind deelden ze nog kleine speeltjes uit als aandenken en gingen we weer terug en toen gingen we sluiten.
